[Υπάρχω, ω Τρομαγμένε]

Υπάρχω, ω Τρομαγμένε. Δε μ' αγροικάς πια,
που οι αισθήσεις μου όλες σου βροντοχτυπάνε;
Τα αισθήματά μου, που βρήκανε φτερά,
λευκά, γύρω απ' το πρόσωπό σου, τριγυρνάνε.
Δε θωρείς την ψυχή μου,
που, τη Σιωπή φορώντας, στέκεται μπροστά σου;
Η μαγιάτικη, δεν ωριμάζει, προσευχή μου,
καθώς σε δέντρο απάνω, απάνω στη ματιά σου;

Αν είσαι ο ονειρευτής, εγώ 'μαι τ' όνειρό σου. Ωστόσο,
αν ν' αγρυπνήσεις θες, η θέλησή σου εγώ
'μαι, και σ' όλες τις μεγαλοπρέπειες θα δεσπόσω
κι ως αστρική σιωπή θα λειανθώ
πάνω απ' την πολιτεία τη θαυμαστή του Χρόνου.


-Ράινερ Μαρία Ρίλκε-
(μτφρ. Ά. Δικταίος)