PIETA

Τώρα η δυστυχία μου πληρούται
κι ανέκφραστη με κατακλύζει.
Κοκαλώνω όπως η πέτρα
μες στην καρδιά της κοκαλώνει.
Κι έτσι σκληρή, γνωρίζω μόνο ένα:
μεγάλωσες -
...... και μεγαλώνεις
για να γίνεις μεγαλύτερος ακόμη πόνος,
απ' αυτόν που μπορεί η καρδιά μας ν' αντέξει.
Κείτεσαι τώρα πάνω στην κοιλιά μου·
και πλέον δεν μπορώ
να σε γεννήσω.

-Ράινερ Μαρία Ρίλκε-
(μτφρ. Μ. Παπαντωνόπουλος)